Groeiende metro
“De geschiedenis herhaalt zich,” grapt Jan Willem aan de keukentafel bij zijn dochter. Tussen 1972 en 1976 woonde hij met zijn gezin in de Bijlmer, in flat Kralenbeek. “We zagen de Oostlijn gebouwd worden, hoe vaak kwamen we niet langs die grote betonnen palen? We zagen de metro steeds een beetje groeien.”
Kale bedoening
Toen in 1974 een open dag van de Oostlijn werd gehouden wilde Jan Willem daar dan ook bij zijn. Hij nam zijn toen anderhalf jarige dochtertje Irnsje mee. “Je kon meerijden tussen stations Verrijn Stuartweg en Venserpolder,” herinnert hij zich. “Het was overal nog een kale bedoening, op de stations en eromheen. En het was een kort ritje. Heen en terug.” Irnsje herinnert zich niks, maar weet wel dat ze nog ergens albums heeft liggen met foto’s uit die tijd: “Het zag er inderdaad heel kaal uit. Foto’s van de open dag zijn er helaas niet.”
Met de wandelwagen
En nu herhaalt de geschiedenis zich op allerlei vlakken: Irnsje woont in Noord en ook zij heeft een jong kindje: Loran van tien maanden. “We zien hier de Noord/Zuidlijn langzaam groeien als we langs Noorderpark komen. En we hebben ons aangemeld voor het testreizen, ik wil wel eens zien hoe dat gaat met de wandelwagen.”
Ik ben vooral benieuwd hoe snel we in de stad zijn straks. Het is toch een compleet nieuwe OV-verbinding voor ons.”
Hoe snel?
Jan Willem, die inmiddels in Zutphen woont, heeft zich niet aangemeld als testreiziger. Hij twijfelt nu om dat toch te doen: “Mijn zoon Jochum en zijn gezin hebben zich ook aangemeld en die wonen in de buurt van de Van Woustraat. Het is best leuk om straks vast uit te kunnen proberen hoe snel ik van Irnsje bij Jochum kan komen. Misschien ga ik me toch aanmelden. Dan maak ik nu wel foto’s, maar dit keer van Loran en de andere kleinkinderen tijdens hun eerste rit met de Noord/Zuidlijn.”