Ze kennen elkaar van de basisschool in Suriname. Na school knikkerden ze altijd en plukten ze mango’s. Nu, vijftig jaar later, komen Lucien Sno en Eric Lunes elkaar weer tegen: op de Noord/Zuidlijn als testreizigers. En ze hebben meer gemeen dan alleen hun geschiedenis.
“Ik herkende hem, hij had een zonnebril op dus ik twijfelde nog een beetje, maar toch sprak ik hem aan,” vertelt Lucien die nog wat beduusd samen met Eric op het Noord/Zuidlijnperron van Centraal Station staat. Eric in een wit lintje, Lucien met een rode. Ze zitten namelijk midden in een testrit, maar worden er voor deze gelegenheid even uit getrokken.
Hechte band
Eric: “Is het niet prachtig? We hebben elkaar vijftig jaar niet gezien!” De twee zagen elkaar voor het laatst in Suriname, Lucien was tien en Eric twaalf. Daar speelden ze na schooltijd altijd met een groep vrienden samen. Eric: “Daar was veel tijd voor, je was al om 13.00 uur vrij en het was natuurlijk vaak mooi weer.” “De band was hecht,” voegt Lucien toe. Maar de twee woonden niet bij elkaar in de buurt dus aan het eind van de schooltijd verwaterde het contact.
Trambestuurders
In ’79 kwam Eric naar Nederland, Lucien in ’99. Ze wisten het niet van elkaar. Lucien settelde in Rotterdam, terwijl Eric in Amsterdam terecht was gekomen. Maar hun beroep verbindt hen: ze zijn beiden trambestuurder. Eric bij GVB op lijn 26, Lucien in Rotterdam bij RET. Hoe dat zo komt? Lucien, kort maar krachtig: “Ik hou van het OV en moest hier een baan hebben.”
Onvergetelijk op de Noord/Zuidlijn
Of de twee elkaar nu vaker gaan zien na deze testrit op de Noord/Zuidlijn? Eric: “Zeker, ik ga dan natuurlijk naar Rotterdam toe. Dit is echt een topdag vandaag,” zegt hij met zijn brede glimlach. “Dit vergeet ik nooit meer.”